Dag 13 Koh Phi Phi

Beste burgers en buitenlui,

Wat genieten we elke dag weer van de reacties op onze avonturen, bedankt daarvoor!

Gisteravond zijn we er niet in geslaagd om een mooi onderkomen te vinden op het eiland Phi Phi. De WiFi werkte niet mee. We besluiten dat ik in de ochtend ietwat eerder opsta en met betere WiFi de zoektocht af zal maken. We lagen net in bed, met allebei een digitaal boek voor onze snuffert, als Jasmijn ineens wakker wordt, gaat zitten met opgetrokken benen en haar armen eromheen. Ze kijkt ons aan en zegt:’Er is een krabje in de schelp en hij is in mijn kont gekropen’. Ze krabt (hoe toepasselijk) een keer en geeft ons een handkus. Gaat liggen, slaat haar arm om Joris heen en slaapt zo weer verder. Kim en ik lagen in een deuk! 

6.15 uur, de wekker! Ik ga heel stilletjes naar buiten en wil het wereldwijde web op. Geen WiFi! Wel alle Thaise mensen op een hemelbed! Ikke naar het restaurant en zie op het strand een dame in alleen een T-shirt en met een telefoon, die heen en weer zwalkt en mij even helemaal verdwaasd aankijkt. De nachtwaker houdt haar ook in de gaten. Ze rent uit het niets als een malle naar de zee en komt dan weer rustig terug zwalken. Dat herhaald zich een paar keer tot ze verder hobbelt. Zwaar in de war van een of andere drug, ik gok van de magische paddestoelen, aangezien de Mushroombar een eind verderop te vinden is.

Ik vraag de nachtwaker om internet en hij sluit de boel weer aan. Ik heb gezocht, maar ik kon niet echt iets vinden. Ik heb een paar adressen opgeslagen voor de zekerheid. Om 7 uur maak ik de rest van de familie wakker en een half uur later zitten we op de Songtaew richting de boot.

De boot was nagenoeg leeg. Er kwam een Thai bij ons zitten die ons vertelde dat hij de boottickets verzorgd en dat hij ons wel kan helpen aan een onderkomen. Een hele vriendelijke meneer. We hebben bij hem de tickets gekocht voor de reis van Koh Phi Phi terug naar Krabi, de kinderen mogen gratis over. Met een uur stonden we in het haventje van Koh Phi Phi. Er rijden hier geen gemotoriseerd vervoer rond, dus de enige optie is of met de benenwagen of het vervoer over het water gebruiken en dat zijn over het algemeen luide en stinkende longtailboats.

De beste man hield zijn woord en liep met ons mee naar een boekingskantoor waar ze alle informatie hebben van alle onderkomens op dit eiland. Daar hebben we iets heel moois gevonden. We hebben nog heel even door het mini plaatsje gelopen en toen op de longtailboot gaan zitten die ons naar Longbeach zal brengen. Wat is het water hier helder! Je kijkt overal naar de bodem, die je alleen kunt zien als er toevallig een donkere steen op ligt! Wauw! 

Aangekomen op het strand kijken we onze ogen uit. De prijs die we gekregen hebben wijkt zo ontzettend veel af van de prijzen die we op internet hebben gezien, dat we eigenlijk niet kunnen geloven dat het kan. Maar ja, het laagseizoen begint morgen, dus met wat mazzel..bij de receptie van Paradiso Pearl Bungalow kijken ze ons verbaasd aan. Ze hadden begrepen dat we met twee gezinnen waren. De prijs was dus anders berekend. Maar we gaven niet op en we kregen een bungalow op het strand waar een extra bed in werd gezet. De prijs ging wel met €14,- omhoog! Al met al betalen we nog steeds dezelfde prijs als bij een gemiddeld snelweg hotel. En dat op één van de rustigste en mooiste stranden van het eiland! We zitten echt vooraan op het strand, en ja, het zand is bijna spierwit! Bijkomend voordeel: er zijn maar heel weinig mensen op dit strand en zijn onderkomens. We hebben voor drie nachten geboekt, want we gaan nog een keer verkassen hier op het eiland. Als we voor elkaar krijgen wat we in gedachten hebben dan sluiten we deze vakantie in stijl af. Hier kom ik later op terug!

We hebben de boel uitgepakt en we zijn toen gaan zwemmen en snorkelen. Het is hier zo mooi, maar dat had ik al vermeld hè, knipoog. 

Even het zoute water afspoelen, frisse kleren aan en op het terras voor onze bungalow gaan chillen. We hebben daarna een strandwandeling gemaakt, Kim heeft een massage geboekt voor vanavond en zijn toen gaan eten, op het strand uiteraard.

Het werd ineens helemaal donker eb het begon hard te waaien, sommige mensen die hier op het strand waren voor een dag gingen weer op de boot richting hun eigen plekjes op het eiland. De wind ging liggen, maar de wolken verdwenen niet allemaal. Het gaf wel een hele fraaie setting en daardoor zag je pas goed het contrast in het landschap.

Simone en Gerrit liggen in bed, Rebecca wordt op dit moment door Thaise handen gemasseerd en ik, ik tik de letters aan van mijn qwerty toetsenbord van mijn telefoon.

Zo maar eens een biertje doen, op de verjaardag van Rutger en  onder het genot van het geluid dat de zee produceert. Inmiddels vallen er ook druppels uit de lucht. Ik zit buiten onder het dak van ons terras, heerlijk! 

Update: het is inmiddels droog, Kim is terug van haar massage afspraak en er komt net een mama poes aan met haar twee piepkleine kittens!

Tot later!