Dag 8: Koh Chang

Gisteravond hebben we de apen om ons heen gehoord, in de bomen, ruziemakend, maar we konden ze niet spotten in het donker helaas. Ik heb nog een bijzonder gesprek gevoerd met een kikker, het staat op film, daar laat ik het even bij!

Vanmorgen hebben we de scooters gepakt en we zijn op pad gegaan. We hebben de kust een stukje afgereden en we zijn op een hele mooie locatie gaan ontbijten. We hebben besloten om onze tuin maar eens aan te pakken, we hebben namelijk hele leuke ideeën opgedaan hier!

Onderweg kwamen we olifanten, apen en hagedisjes tegen. We zijn op een gegeven moment gestopt bij een oud vissersdorpje, allemaal op palen gebouwd in de zee. We hebben wat leuke souvenirs kunnen kopen en we hebben er wat gedronken. Overal waren doorzichtige watertanks die gevuld waren met zeeleven, de meest uiteenlopende zeediertjes! 

De weg liep dood, laatste halte van deze weg, tenminste als je volhardend doorrijd zoals wij: een grotendeels verlaten resort. Een slagboom verhinderd de doorgang, tussen de aapjes betalen we iemand 200 bath, zo’n 5 euro om door te mogen rijden. Het eerste wat we zien zijn enorme olifantenbeelden, ze zijn gigantisch, sommigen wel 2 keer zo groot als echten! Het is best een eindje naar het begin en overal zien we olifanten staan. We hadden al een bordje gezien bij de slagboom, to the beach and ship. Nou het schip zagen we!!!

Het gigantische schip genaamd ‘De Galaxy’ is het middelpunt van het resort - een 7-deks boot met 70 kamers. 

Eén Thaise miljardair genaamd Oran Asawaritthikul, die zijn fortuin verdiende met het kopen en verkopen van enorme percelen land in het hele land is volgens het internet de eigenaar. Hij kocht 147 Rai van de familie Salakphet - locals uit het dorp op Koh Chang met dezelfde naam, dit is 147 x 1600 vierkante meter.

Rond dezelfde tijd dat hij het land kocht had hij ook een plan om een drijvend hotel in Phnom Penh te openen. Hij kocht een oud Thai Navy landingsschip (dat daarvoor een schip van de Amerikaanse marine was geweest) en liet het ombouwen. Maar dat plan mislukte en dus besloot hij het naar Koh Chang te brengen, waar het door een kanaal naar zijn laatste rustplaats werd gemanoeuvreerd. De geul is weer dichtgegooid en het strand weer aangelegd.

Overal liggen houten hotelboten, ook te water, maar achter een strand. Op het dek zijn zwembaden. Wat ooit pracht en praal is geweest is nu totaal verlaten en verpaupert! Alles ligt weg te rotten, tenminste er is nog één boot die open is en waar je nog kunt blijven slapen, schijnt. We lazen op internet dat je, als je geluk hebt, nog op het grote schip kunt kijken als je de juiste persoon treft met een sleutel. Helaas voor ons hebben wij diegene niet gevonden. We hebben rond kunnen kijken om alle boten heen. We hebben ons omgekleed en daarna gezwommen in de zee, het water was warmer dan de buitentemperatuur! Ik zwom een eind de zee in, daalde af naar de bodem, daar was het water iets koeler en toen ik weer naar boven ging voelde ik de hete deken weer om me heen slaan. Dit blijft een bizarre gewaarwording. We hebben ons weer omgekleed en toen teruggereden. Onderweg hebben we nog even een tussendoortje gegeten. op heel veel plekken onderweg is het verlaten, afgebroken of afgebrand. Het schijnt dat heel veel land van dezelfde familie is en dat zij tijdens Corona iedere uitbater door liet betalen. Deze mensen moesten of vertrekken of leningen nemen, die ze niet terug konden betalen. Wat voor enkele jaren geleden druk bezocht werd, waar alles volgeboekt was, is daar nu niks meer van te merken. Wat een zonde! We hebben de scooters afgetankt en de boottickets naar Koh Mak geregeld voor morgen. Koh Mak is een bounty eiland niet ver van hier en die willen we graag van dichtbij bekijken.

Gistermiddag zijn twee helmen van ons uit de buddyseat gestolen, een mysterie, aangezien overal helmen aan het stuur hangen. We kregen andere helmen van een aardige Thai van een reisbureautje die we vanmorgen weer terugbrachten. We hebben de boottickets later bij hem aangekocht. We vertelden het verhaal bij de eigenaar van het resortje waar we verblijven en hij kon het niet geloven, net als ons. Schade: we moesten 1 helm betalen, 350 bath, €8,85. De eigenaar vertelde ons dat de eigenaren van het schip en het resort, waar we waren geweest, met elkaar in de clinch lagen en daarom nu dicht zitten. Ook vertelde hij dat er iemand in het schip is doodgeschoten en daarom meteen dicht is gegaan. Spannend verhaal weer!

Na het opfrissen hebben we de rekening betaald van ons verblijf en wat gaan eten bij een restaurantje hier om de hoek. Kim en Jasmijn hebben nog even een boodschapje gedaan en daarna zijn we teruggelopen naar ons huisje.

Vanavond op tijd ons nest in, morgen worden we tussen 8 en kwart over 8 opgehaald om naar Koh Mak te gaan!