Dag 2 Erawan Waterfalls

Hey lieve kijkbuisvriendjes,

Wat een eerste nacht, Jasmijn en Joris hadden een plan, namelijk bij ons in bed kruipen en fungeren als twee mini straalkacheltjes! Dat ging natuurlijk voor geen meter dus we hebben het een en ander logistiek opgelost. We hebben daarna heerlijk geslapen en we kregen de twee bengels nauwelijks wakker vanmorgen.

We hebben lekker ontbeten en toen een taxi genomen naar het Southern Bus Station Bangkok. Daar hadden we binnen 3 minuten een minivan met airco gecharterd en gingen we direct op weg naar Kanachaburi: home of “The Bridge Over The River Kwai”.

Per Songtaew (lees: open pick-up truck) werden we bij ons verblijf afgezet. Kim had een homestay gevonden op het online web en dat zag er super leuk uit. Zo back to basic als het maar kan. 

Even de spullen weggelegd en weer in een Songtaew, richting de Erawan Waterfalls. Ik had een wel hele goede prijs geroggeld, aangezien mevrouw Homestay graag de gegevens wilde hebben van onze driver.

Het was net iets langer rijden dan een uur, te gek, winderig, dus perfect voor ons! We werden bij de ingang gedropped en het was nog een klein eindje sjokken, sjokken ja, wat wil je met dit weer!

Er zijn 7 levels watervallen en ons werd aangeraden om er 2 of 3 te doen, omdat het best een behoorlijke klim is. We zijn daarom dus maar bij 4 begonnen en langzaam teruggelopen langs de andere levels. Het scheelt, het is Thais oud en nieuw, een handje vol toeristen, ongeveer half Thailand! Maar dat mocht de pret niet drukken want er is plek zat en watervallen genoeg.

Prachtig blauw water, schitterende watervallen, duizenden (echt waar!) vlinders en een heleboel voetzuigende vissen! Heel even wennen, maar we hebben ze overwonnen ( De Thai en de vissen).

Terug naar de lift, ijsjes in de mik en knoeien maar, ik bedoel rijden maar. Kim, Jasmijn en Joris hebben heerlijk gepit onderweg. Toen we terug waren hebben we lekker koud gedoucht, gelopen over een traditionele Thai market (gebracht door lokale monnik kinderen), waar de kinderen werden aangeraakt, nagekeken en nagezwaaid. Wie of wat is hier nou de trekpleister?!

Ten slotte zijn we een hapje gaan eten in het bruisende centrum van Kanachaburi. De kleintjes liggen op bed en papa en mama genieten van een welverdiende Singha bier!

Dat was het dan al weer lieve kijkbuiskindertjes, oogjes toe en snaveltjes dicht..