Tagounite-Agdz

Jasmijn en ik zijn de eersten die wakker zijn, we gaan er alle twee uit en we lopen naar de duinen om daar te gaan chillen. De jongeman ligt nog te maffen in de centrale tent, die van alle kanten open is. Joris komt ons al snel vergezellen. Als we zien dat de centrale tent niet meer in gebruik is als slaapplek, betrekken wij hem weer als relaxtent. Kim is ook wakker en komt erbij. We krijgen ontbijt en zien dan de ene na de andere rallyauto en rallyvrachtwagen op een afstand voorbij stuiven, de race is begonnen en de stilte verdwenen. Het geluid draagt hier super ver, dus de ronkende motoren zijn goed te horen, wat een geweld! We pakken ons boeltje in de nemen afscheid van de gigantische zandbak.

Omdat het hier vol zit met rally figuren is er geen slaapplek meer over. Onze gidsen hebben ook van alles afgebeld en gedaan, maar zonder geluk. Ze bieden zelfs nog aan om ons bij een restaurant met zwembad te situeren en dat we ‘s avonds weer terugkeren in de woestijn. Dit hebben we niet gedaan, aangezien het best weer een eind rijden is heen en weer. Aankomende dagen is hier een gigantisch groot festival voor Nomaden, met kamelenraces, muziek, sport, eten en nog veel meer. Dat helpt ook niet mee bij het zoeken van een vrije accommodatie. Op zich hadden we dit wel mee willen maken, maar dat gaat hem echt niet worden.

We halen onze auto op, nemen afscheid van onze gidsen en besluiten naar het restaurantje van gisteren te gaan om daar wat kouds te drinken. We wilden net weggaan toen een van de gidsen eraan kwam rijden, hij had zijn zoontje bij zich. We zijn nog even blijven zitten, maar hebben we toen toch echt afscheid genomen. We konden nog steeds niets vinden en we besloten om te gaan rijden. Toen we weer in Zagora aankwamen had Kim toch wat gevonden via Airbnb, we zijn nog even wezen kijken, maar dat was niet wat. De mevrouw die Kim hielp had nog een idee en ze stapte bij ons in de auto om een eind verderop ons een ander onderkomen te tonen. Dit was best prijzig en dan zouden we alsnog de volgende dag weer een eind moeten rijden.

Ik besloot om door te rijden. Kim had flink de balen erin, maar zoals altijd zou het toch wel weer goed komen. We zijn een paar uur verder wat gaan drinken in Agdz en daar zag ik een leuke accommodatie online die iets verderop te vinden zou zijn. Daar zijn we heengereden en dat beviel ons wel. Een klein zwembadje was aanwezig en er bleken nog een paar Nederlandse families te zijn. We zitten echt ver van al het toerisme, maar zo klein is de wereld dus! De kinderen zijn direct gaan zwemmen en wij zaten lekker aan de kant. We hoorden een Nederlands stel praten over Zagora, kamelen en slapen in de woestijn en dat alles een beetje vaag is. Kim heeft ze even onze ervaring verteld en wij kregen van de Marokkaans-Nederlandse vrouw met haar Nederlandse man ook nog een paar hele goede tips! Kim heeft de Franse eigenaresse al gevraagd voor het eten en ze geeft aan dat ze ook wel wat biertjes en wijn voor ons heeft uit haar geheime voorraad, als we het maar stil houden!

We zijn nog even het dorpje in geweest om wat boodschappen te doen. Ik sprak een Marokkaanse dude om wat alcohol te scoren en deze beste man stapte in onze auto om ons mee te nemen naar de Black Market, we hadden hier al over gehoord vanmiddag en het bestaat dus echt. Ik koop daar 6 bier en een fles wijn en naast ons staan ineens twee politieagenten, die net binnen komen wandelen. Ik bestel nog een biertje voor onze tipgever, deze blijft nog even in de koeling tot vanavond. Een vrolijke lach en we vertrekken weer zo snel als we zijn gearriveerd. Geen centje pijn! Waarom het in vredesnaam een Black Market heet snappen we nog steeds niet. De deur staat gewoon open en iedereen die er langs komt kan naar binnen kijken..

We zetten onze held af en gaan op zoek naar wat chips, ijsjes en ijsblokjes om ons drinken koud te houden. We kunnen alles vinden behalve de ijsblokjes en komen uit eindelijk weer bij de Black Market. De eigenaar moet lachen en voorziet ons van een berg ijsblokjes, missie voltooid.

We gaan terug naar ons stekkie in Agdz, waar de kinderen met de andere kinderen hebben gespeeld. We hebben bij het zwembad een Tajine kip citroen met rijst gegeten. We werden getrakteerd op een muziekact, een gast met een trommel en een gast met een hangdrum, dus ik was in mijn nopjes. Binnen no time stonden de vrouwen en kinderen stevig te dansen en ook een van de medewerkers hier gaf een showtje weg. Ik ben tussendoor even naar deze mensen toegelopen en ik kreeg de hangdrum in mijn handen gedrukt, het blijkt geen originele te zijn maar the next best thing! Ik mag er even op spelen, wat ik natuurlijk helemaal te gek vond. Er is een opname van en de rechten zijn nog te koop! Later werd de hangdrum ingeruild voor een gitaar, heel jammer..

We hebben de kinderen in bed gelegd en we zijn lekker weer bij het zwembad gaan zitten om daar nog een drankje te nuttigen.